หม้อพักน้ำ รั่ว ระหว่างทางของรถค่ายเมกัน..ทำอย่างไรดี
กำลังชิลไม่น้อย ระหว่างขับรถขาขึ้นจากภูเก็ต มุ่งหน้า กทม พอเข้าสู่ ประจวบคีรีขันธ์ จู่ๆ แอร์ที่เคยฉ่ำชื่น ก็เริ่มอุ่นๆ จนทำให้รู้สึกผิดสังเกต พอตั้งสติได้ หักพวงมาลัยเข้า ปั๊มน้ำมัน เปิดฝากระโปรงดู ก็พบว่า ปริมาณน้ำใน หม้อพักน้ำ มันพร่องลงไปจนแทบมองไม่เห็นว่ามีน้ำอยู่ในถังพักหรือไม่ ด้วยความที่สติยังไม่เตลิด ไลน์หาใคร ใครก็ไม่อ่านไลน์สักที ถ้างั้น โทร หาผมเลยดีกว่า
ใช่ครับ เรื่องนี้มันไม่ได้เกิดกับผม แต่เป็นรถของน้องที่สนิทกันคนนึง ระหว่างทางกลับ กทม ช่วงเทศกาลปีใหม่ กับรถคู่ใจยี่ห้อดัง สัญชาติอเมริกัน พอแอร์เริ่มไม่เย็นจนผิดสังเกต น้องเค้าจึงนำรถเข้าปั๊มน้ำมัน
พอเปิดฝากระโปรงดู (ไม่รู้เหมือนกันอะไรดลใจให้เปิด) จึงพบว่า ปริมาณน้ำ ใน หม้อพักน้ำ ได้หายเกลี้ยง เลยตั้งข้อสงสัยว่าสาเหตุคงเป็นเพราะปริมาณน้ำที่เอาไว้ใช้ระบายความร้อน มันไม่เพียงพอ จึงทำให้เกิดการดึงการระบายความร้อนของระบบแอร์ไปใช้
หมั่นสังเกตปริมาณน้ำให้อยู่ในระดับ
ด้วยความที่ผมไม่เห็นไลน์ น้องเค้าเลยโทรหาเลยดีกว่า ประกอบกับตัวเราเองไม่ได้อยู่หน้างาน จึงได้แต่ถามว่า ความร้อน ขึ้นมั้ย น้องเค้าก็ตอบมาว่า ดูยังไง?
เข็มวัดความร้อนไง มันขึ้นสุดเกจมั้ย?
มีที่ไหนล่ะพี่ น้องเค้าตอบมา..ผมนี่ปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่ม
รถสัญชาติอเมริกัน ชื่อพยางค์เดียวรุ่นนี้ ระบบระบายความร้อน แสดงข้อมูลด้วย สัญญาณไฟเตือน แบบติดโชว์ขึ้นมา เมื่อตรวจพบว่า เครื่องร้อน
ผมเลยถามกลับไปใหม่ว่า แล้วไฟมันติดโชว์มั้ย น้องเค้าบอกว่า “ยัง” แล้วเค้าถามว่า “อย่างนี้จะเติมน้ำเข้าไปได้เปล่า?
ด้วยความที่เราไม่ได้อยู่กับรถหน้างาน จึงบอกไปว่า ให้หาอะไรกินที่ 7-11 ในปั๊มไปก่อน แล้วเปิดฝากระโปรงไว้ด้วย รอให้อารมณ์เย็นๆ เครื่องยนต์ก็จะได้คลายความร้อน เพราะไม่แน่ใจว่าก่อนหน้านี้ที่ขับมา เครื่องมันร้อนขึ้นไปขนาดไหน
ขืนเติมน้ำลงไปเลย พาลจะสร้างความเสียหายให้กับเครื่องยนต์ เพราะฉะนั้นจึงให้น้องเค้าหาอะไรกินไปพลางๆ สัก ครึ่งชั่วโมง ค่อยเติมน้ำลงไป
โคลนแดงหรือตะกรันสนิมมาเต็ม
ผ่านไป 1 ชั่งโมงกว่า ผมว่างพอที่จะอ่าน ไลน์ เมื่อมีเสียงเด้งเตือน..พร้อมข้อความที่ว่า “งานเข้าอีกแล้ว”
ด้วยความช่างสังเกตของน้องเค้า หลังจากเติมน้ำลงไป ติดเครื่องยนต์ ก็ได้พบสาเหตุแล้วว่า น้ำที่พร่องหายไปนั้น มันเล็ดลอดออกไปทาง รู ที่ปริแตกเล็กๆ ของตัว หม้อพักน้ำ นั่นแหละ
งานนี้เอาไงดี อีกเกือบ 300 กม.กว่าจะถึง กทม แถมเป็นวันอาทิตย์ เทศกาลปีใหม่
พลันที่หัวสมองพอจะนึกได้ตอนนั้น จึงถามว่า “ถึงไหนแล้ว”
“เกือบๆ ปราณบุรี” น้องเค้าว่ามา พอได้ยินอย่างนั้น ผมจึงให้น้องเค้าเติมน้ำให้เต็ม แล้วขับมาเรื่อยๆ เพราะแหล่งชุมชนน่าจะอยู่ไม่ไกล โลตัส แม็คโคร โฮมโปร ฯลฯ น่าจะมี และเปิดแน่นอน
ที่ให้แวะห้างฯ พวกนี้ก็เพราะต้องแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า ด้วยการให้ไปซื้อ “มหาอุด” หรือ กาวอีพ๊อกซี่ ที่เอาไว้อุดรูรั่ว ซื้อแบบที่เป็น หมากฝรั่ง หรือ ดินน้ำมัน เพราะใช้ง่ายดี เหมาะกับชาย-หญิง ที่ทักษะทางช่างไม่แข็งแรงนัก
สารพัดประโยชน์ ช่วยได้ทุกสถานการณ์ ราคาเป็นมิตร
เจ้า กาวอีพ๊อกซี่ แบบนี้ มันจะขายมาเป็นคู่ในหนึ่งแพ็ค เวลาใช้งานก็แค่ดึงมาอย่างละนิด (กะเอาพอที่อุดรูรั่วนั้นได้) แล้วปั้นๆ ขยำๆ รวมจนเป็นเนื้อเดียวกัน จากนั้น นำไปอุดรูของหม้อพักน้ำที่รั่ว
เพียงเท่านี้ก็สามารถขับรถกลับมาได้อย่างสบายใจ เชิ้บๆ น้ำไม่รั่วออกไปไหนแล้ว แอร์ก็กลับมาเย็นดังเดิม เพราะไม่ต้องถูกดึงไประบายความร้อนให้กับเครื่องยนต์ พอหลังเทศกาลปีใหม่ค่อยเอาเข้าศูนย์ฯ เพื่อเปลี่ยนหม้อพักน้ำใบใหม่..แต่งานนี้ มันไม่จบแค่ หม้อพักน้ำ น่ะสิ เพราะที่ศูนย์ฯ เค้าแจ้ง อะไหล่ อื่นที่ต้องเปลี่ยนมาด้วย (ไว้คราวหน้ามาเล่าต่อว่าทำไมศูนย์ฯ ถึงทำกันฉันได้)
